Selfportrait to me is...

My last refuge!!!

SELFPORTRAIT!

SELFPORTRAIT!!!

การวาดหน้าตัวเองช่างวิเศษอะไรเช่นนี้ ไม่ได้หลงตัวเองๆ
เราหมายถึงโปรแจคนี้มันช่วยเราได้จริงๆนะนี่
การที่มีโปรเจควาดหน้าตัวเองให้ได้วันละหน้าทุกวันเนี่ย
ทั้งในแง่เทคนิค ที่ทำให้เราได้ฝึกหน้าคนติดต่อกันเรื่อยๆ ได้ลองผิดลองถูก
ได้พยายามสร้างหัวข้อที่น่าเบื่อให้มันดูน่าสนใจ
แต่ก็..เป็นเหมือนการเปิดให้เรารู้จักตัวเอง ให้เราได้คุยกับตัวเอง ได้้มีที่ระบาย
เรียกสั้นๆได้ว่าเป็นการเปิดโอกาส 'ให้เราได้จ้องเข้าไปในนัยตาของตัวเอง'
มันเป็นความรู้สึกที่เยี่ยม ที่ได้ตวัดแปรงเพื่อสื่อสารออกมา
เป็นความรู้สึกที่เยี่ยมที่ทำให้เราได้หยุดคิดว่าวันนี้เราเป็นอะไรไป
มันเยี่ยมที่เรารู้ว่าในวันนี้อย่างน้อยเราก็มีภารกิจนี้อยู่
มันเยี่ยมที่เราสุดท้ายในยามมืดมิดที่สุด ตัวเราก็ไม่ทิ้งตัวเรา...

มันคือเส้นทางสู่การค้นหาตัวตนอย่างแท้จริง

Who am I?

How am I?

What happen to me?

Why I am still here?

What am I really?

My mood?

My value...

ถ้ามีโอกาสได้เป็นครูสอนศิลปะนะ การบ้านตัวนึงของเรา คือจะให้แต่ละคนไปวาดหน้าตัวเองมาเป็นชุด
วาดเป็นโหลเลย เป็นโปรเจคทั้งเทอมเลยก็ดี อิอิอิอิ วัดคะแนนทั้งจากปริมาณ เทคนิค และ 'ไอเดีย'
มันเหมือนเป็นการค้นหาตัวเองระหว่างการเป็นช่างฝีมือ กับก้าวไปเป็นศิลปิน...
ประเด็นสำคัญคือทำไงให้ วาด subject ที่ดูน่าเบื่อออกมาไม่น่าเบื่อ