ThaiSpaceShip : Some Process

แปะขั้นตอนการวาดของยานไทย มานิดหน่อยครับ

งานนี้เป็นโปรแจคภายในของแผนกอาร์ตที่ทำงาน โจทย์คร่าวๆคือ "ยานไทย" หรือ ยานอวกาศไทยเนี่ยแหละ

ผมก็เริ่มที่เสก็ตหาไอเดีย  ซึ่งในหัวผมก็ถามคำถามอยู่ประมาณนี้

1. อะไรคือรูปทรงหลักของยาน ยานอารมณ์ไหน  เทอะทะ?  โฉบเฉี่ยว?
2. เราจะประยุกต์เอา ความเป็นไทย ไปใส่ในรูปทรงเหล่านี้ได้อย่างไร
3. อะไรคือความเป็นไทยที่ว่า?

ข้อที่สามทำให้ต้องถามตัวเอง นึกดู และสรุปที่กูเกิลหาพวกงานลายไทย  เพราะคิดว่าพูดถึงไทย ศิลปไทยก็เด่นที่สุดออกมาอยู่แล้ว

ลายกนก  สถาปัตยกรรมแบบไทย  หลังคาแบบไทย  เหล่านี้ผุดขึ้นมาในหัวเรามากมาย

กระบวนการคิดตอนวาด ก็คือผมมีภาพรูปทรงทั้งยานในหัวคร่าวๆ คร่าวๆแบบเช่น จะเอาทรงยาวนะ   แล้วลองเอาองค์ประกอบไทยๆที่นึกออกมาใส่

ในภาพข้างบน ผมมีเขียนองค์ประกอบคร่าวๆที่หยิบมาใช้ เป็นแรงบันดาลใจ เขียนไว้ใต้ยานครับ

สุดท้ายก็คิดว่า เอารูปทรงหลังคาทรงไทย (วัด) มาผสมผสานดัดๆหน่อย ให้ไปเป็นรูปร่างยาน ก็น่าสนใจดี จนกระทั่งรวมกันทำให้เกิดไอเดียว่าเอา

เจดีย์มาใส่ น่าจะช่วยสร้างคอนทราสในด้านทิศทางได้ด้วย ผสมกับลายไทยนิดหน่อย ก็น่าจะโอ

ผมพบว่าไปมุ่งเน้น ที่สถาปัต จะดูชัดเจนกว่าการนำเอาศิลปะลายไทยมาเล่น  เพราะสถาปัตดูรูปทรงจะเรียบง่ายแต่มีความหมายในตัว (เหมาะกับเราที่ไม่ค่อยรู้เรื่องลายไทย เท่าไหร่ ฮ่าๆ)  เอาลายมาใส่เฉพาะเป็นแค่ลูกเล่นเฉยๆดีกว่า

หลังคาวัดไทย เป็นรูปทรงที่น่าสนใจดีคับ  สามารถเอามาดัดหน่อย ซ้อนกัน พลิกไปมาได้  โดยเฉพาะถ้าเราคิดให้มันเป็นหลังคาน้อยลงหน่อย และเป็นรูปทรงมากขึ้น  แล้วก็ได้มาเป็นดีไซน์ยานแบบคร่าวๆครับ ^^

อันนี้แคปหน้าจอ ตอนที่วาดเป็นภาพประกอบมาให้ดูครับ

sketch design

Rough sketch

Rough tone

Blocking color & shape

Adding some element

Introducing some more color

Add final touch

Final lighting and effect in Photoshop
แล้วก็เสร็จเรียบร้อย :D

ThaiSpaceShip :)

อันล่างเป็นเสก็ตเริ่มแรกครับ  จะเห็นว่าภาพที่เสร็จออกมายานมีหน้าตาเปลี่ยนไปบ้าง แต่ยังคงคอนเซปเดิมไว้

SpaceShip sketch

พยายามกลับมาอัพบลอค...

เอาล่ะๆ  ลองมาอัพเล่นๆ เตรียมการเผื่ออะไรที่ใหญ่กว่า เอ๊ะยังไง

ต้องพูดคำที่หลังๆใช้บ่อยคือ

ไม่ได้อัพนานเลยยยยยยยยย

นั่งจ้องบลอคตัวเองทั้งที่นี่ และใน exteen มาทั้งอาทิตย์แล้ว คิดว่า เอ กรูจะเอาไงกับชีวิตการเล่นบลอคดีเนี่ย

ต้องบอกว่านับตั้งแต่ทำงานประจำมาเนี่ย ไม่ได้อัพบลอคจริงๆเลย  ซึ่งนั่นก็เท่ากับระยะเวลาหนึ่งปีแล้วล่ะ

ทำไมชีวิตมันเศร้าอย่างงี้งี้งี้

แต่ส่วนนึงก็คือ พอมีรายได้แล้ว มันก็อยากเอาเวลาไปทำนู่นนี่อ่ะนะ  เรียกว่าหลงแสงสีจนลืมตัวได้รึเปล่านะฮ่าฮ่า  แต่เพราะที่ทำงานก็ทำงานพวกวาดรูปอยู่แล้ว พอกลับมามันก็เลยไม่ค่อยมีอารมณ์จะวาดเล่นเท่าไหร่

ใช่แล้ว งานวาดเล่นเราไม่มีเลย พอๆกับที่ไม่ได้อัพบลอค  แต่ชีวิตนี้ก็ได้วาดรูปอยู่เรื่อยๆ เป็นงานรายได้มากกว่าอ่ะนะ = ='  โอวฉันตกเป็นทาสเงินไปซะแล้วหรือนี่

อืมมม  ในการอัพบลอคครั้งนี่ส่วนที่ยาก (และทำให้เราไม่กล้าอัพบลอคซะที) ก็คือการมาสรุปคร่าวๆว่าหนึ่งปีที่หายไป มันเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง...

มันน่ากลัวซะจนเราต้องบอกตัวเองว่า เฮ้ย มึงไม่นึกย้อนไปถึงทุกอย่างหรอก  นึกไรออกอยากพูดไรก็ว่าไปเลย  ฉะนั้นก็ โอเคเอาล่ะนะ เอาเรื่องที่ฝุดขึ้นมาในหัวเราก่อนเลย ไม่มีเรียงเวลาอะไรทั้งสิ้น

-เราเล่นกล้องแล้ว  บ้าที่สุดเปลืองตังค์ชิบหาย แต่ถ่ายรูปในเวลาว่างเท่าที่มี ก็กลายเป็นกิจกรรมคลายเครียดประจำชีวิตเราไปซะแล้ว

-เราซื้อไอโฟนมาแล้วเย้

-แล้วเราก็ทำไอโพนหาย

-แล้วเราก็ไปซื้อมาอีกรอบ  อะไรนะ!?

-ซื้อกล้องมาสองตัวแล้ว

-กล้องที่มีคือ  Samsung NX10  กับ Panasonic GF1   ใช่แล้วผมคลั่งกล้อง mirroless

-ตอนแรกซื้อ Samsung มาแล้ว พบว่าไม่ใช่แบบที่ต้องการเลย เอ่อ.... ซื้ออีกตัว (แล้วก็ได้ตัวที่ใช่น่าาา)

-งานเยอะ กลับดึกบ้าง  งานประจำ ที่ The Monk Studios  จริงๆก็เรื่อยๆครับ แต่...

-งานนอกถาถม ก็ไม่มากหรอก แต่ก็มีมาหลอกหลอนแทบทุกอาทิตย์  เมื่อรวมกับงานประจำแล้ว  ก็ตาย

-แก้เครียดด้วยการกิน macdonald บ่อยมากกกกกกกกกกก

-ติดชีสเบอร์เกอร์อ่ะ  ชักกลัวอ้วน

-ทำงานแรกๆน้ำหนักพุ่งมาสิบโล  แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะคงที่แล้วล่ะ แฮะๆ

-งานส่วนตัวฉันทำไมไม่มีเพิ่มเลยยยยยย

-ชีวิตคืออะไร

ปล.ไม่น่าเล่นกล้องเลย  กิเลสสสสสสสส

อื่มมม ตอนนี้กำลังมีความคิดว่าจะมีบลอคภาษาอังกฤษ  กำลังคิดว่าจะทำไงดี  เปลี่ยนบลอคนี้ให้เป็นภาษาอังกฤษ?  ทำบลอคใหม่?  หรือโพสต์ทีเดียวสองภาษาไปเลย?

แผนที่ไม่เลวคือ  บลอคไทยก็ไปใช้ exteen บลอคอังกฤษก็ใช้ทีนี่  เป็นแผนที่ดูดีแต่

บลอคนี้จะทำไงดี  ตอนแรกว่าจะลบแล้วเริ่มใหม่เลย  แต่ก็เสียดายประวัติศาสตร์ของเราตลอดมาสองสามปี  ก็ไม่แน่อาจจะ จู่ๆก็บุ้ม โพสต์ภาษาอังกฤษเลยก็ได้ อิอิอิ

ต้องดูก่อนครับผม  ขอตัวไปนอนก่อนดีกว่า ^^

Octopussy girl is done.

ลงสีเสร็จแล้วววว

ฝากงานเสก็ตหน่อยครับ แฮะๆ

นอกจากไม่ได้มาโพสต์นานแล้ว ยังเอาไฟล์ภาพมาฝากลงอีก...

คิดซะว่าเป็นการอัพเดทงานเสก็ตครับ แฮะๆ

วาดที่เล่นที่ทำงาน จะเอากลับไปลงสีต่อ \(^o^)/

ไม่ได้อัพนานเลยยยยยย

พระเจ้าจอร์จ ไม่ได้อัพบลอคตัวเองนานเลย

ดูดวงมาเขาบอกเดือนนี้ และอีกสองเดือนข้างหน้าด้วย จะเป็นช่วงที่สับสนมากๆของเรา

ณ เวลานี้ต้องขอบอกว่าจริงอย่างปฏิเสธไม่ได้ รู้สึกเหมือนชีวิตอยู่ในช่วงจุดเปลี่ยนอย่างรุนแรง

งานเรียน การบ้านเอย ซึ่งยิ่งจำนวนชิ้นน้อยลง ความรับผิดชอบของมันก็สูงตาม
งานนอกเอย ที่ดูเหมือนว่าอะไรหลายๆอย่างดูจะลงตัวได้ดี แต่ก็มีความท้าทาย และมันเริ่มทำให้เราได้สัมผัสที่
อาจจะเป็นตัวเราไปอีกสิบปีก็เป็นได้

ชีวิตเรียนที่นับวันยิ่งตอบกับตัวเองได้มากขึ้นว่า มันไม่ใช่ จบไปฉันไม่อยากจะทำงานอย่างที่จบคณะนี้มาควรจะเป็นเลย ถ้าย้อนไปไม่แน่ รู้งี้ฉันอาจจะไม่เลือกมาเรียนคณะนี้ก็ได้ แต่เราก็ มาถึงปี4 แล้วอ่ะนะ

นี่มันขัดแย้งกับงานนอกโดยสิ้นเชิง ยิ่งเวลาผ่านไป ยิ่งเหมือนกับว่า ภาพของตัวเองในอนาคตเริ่มจะชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ถึงความเป็นไปได้ว่าเราจะได้ไปอยู่ที่ไหน

มันดูเหมือนว่าผันของเรากำลังจะเป็นจริง ผมรู้สึกมั่นคงในเรื่องการงานและอนาคตอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน
กระนั้น โดยรวมเราก็สับสนมากๆ นี่เป็นช่วงเวลาที่สับสนจริงๆ มันอาจจะเป็นช่วงเวลาที่สำคัญยิ่งสำหรับชีวิตเราก็ได้

อะไรคือคุณค่าของเกรด? อะไรคือคุณค่าของเงิน? อะไรคือคุณค่าของความฝัน? อะไรคือคุณค่าของหน้าที่
ฉันควรจะหาจุดกึ่งกลาง หรือ ฉันควรจะไปทางหนึ่งให้สุดกู่ไปเลย ฉันจะได้อะไร และฉันจะเสียอะไร?
ฉันควรจะเชื่อฟังใคร? ผู้บัญชาการ หรือ ทหารในแนวหน้า? อาจารย์ที่อายุมากกว่า หรือ คนทำงานที่ประสบการณ์ไม่เยอะสู้เท่า?

เราจะเรียนเพื่อเกรดดีไปเพื่ออะไร ถ้าหากสิ่งที่สะท้อนออกมา ไม่ใช่สิ่งที่เราภูมิใจ?

กระนั้นมันก็มีความจริงแท้ข้อนึง ว่า ผมต้องเรียนให้จบในสี่ปี หวังว่าผมจะไม่สูญเสียตัวเอง หรือจบออกมาเป็นคนที่เดินคนละทาง จากที่เคยนะ

บางคนว่า ชีวิตคือการแก้ปัญหาไปเรื่อย ผมก็อยากจะมองเช่นนั้น แต่ความฝัน และเส้นทางชีวิต ก็เป้นอะไรบางอย่าง ที่ผมอยากจะทำมันให้ได้

บางทีผมอาจจะเด็กเกินไป ที่จะตอบคำถามเหล่านี้ได้
บางทีเวลาอาจจะเป็นตัวบอก
ไม่ได้อัพนานเพราะที่ผ่านมา ผมเจอไรงี้แหละ -*-

แต่ถ้าผมมัวแต่นิ่งเฉย ก็จะไม่มีทางผ่านมันไปได้แน่นอน!


แถม...

missing moment

ผมคิดถึงช่วงเวลาบางช่วงเวลา...

นั่งอยู่ในรถประจำทาง ค่อยๆเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆอยู่กลางถนนยามค่ำคืน
ในระหว่างเดินทางกลับจากที่ฝึกงาน ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง ในหูฉัน
ฟัง เครื่องเล่น mp3 ของฉัน เพลง Don't look down ของ Guillemots
ก้องอยู่ในหัวฉัน และฉันสงสัยว่า คืนนั้นฉันจะได้ทำสิ่งได้บ้างหรือเปล่าหนอ

...นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมคิดถึงมันมากๆ

และบัดนี้ มันไม่กลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว...



life goes on

และแล้ววันนี้ก็มาถึง

ตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของสโมสรเลสเตอร์ซิตี้ สโมสรนี้ไม่เคยตกชั้นไปจากลีกอันดับสองเลยแม้แต่น้อย

แต่ปีนี้มันเกิดขึ้นแล้ว!!!!


เลสเตอร์กรูตกชั้น อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
อธิบายไม่ถูก แต่รับสภาพเคอะ...


ต่อให้หล่นไปนอกลีกฉันก็ยังตามข่าว ตามเล่นเธอใน FM ไปตลอดกาลนะเคอะ

555

ได้วาดภาพแอ๊บแสตรคทีนี่มันผ่อนคลายจริงๆ

ภาพนี้ใช้ บรัช pattern กะ image hose ของเพนท์เตอร์ และอย่างน่าแปลกใจ พวกลายพื้นฐานที่แถมมากะเพนท์เตอร์อยู่แล้ว ถือว่าใช้ได้ดีเลยล่ะ
ลองพลิกแพลงหน่อยก็ได้เครื่องมือที่น่าสนใจพอดู