= ='

ฝึกๆๆ

เสร็จแล้ว

..

ไฟฟ้า...

ปัจจัย 4 ของอารยธรรมยุคใหม่

เงิน
น้ำ
ไฟฟ้า
การเดินทาง

ขาดสิ่งเหล่านี้ก็บ๊ายบายสังคมเมือง


= = เมื่อกี้บ้านไฟดับเลยคิดอะไรแบบนี้มา

เสก็ตไซแอน

ฝึกๆๆ ชักรู้สึกว่าโพสต์บ่อยจนจะรกไปซะแล้ว = ='


วาดนู๋น้อยไซแอนมาตั้งนาน แต่ไม่ค่อยมีภาพที่เต็มๆซักเท่าไหร่เลย
คิดว่านี่ถึงเวลาแล้วล่ะ วาดภาพที่ดูเป็นทางการหน่อยสำหรับนู๋ไซแอน
ตอนนี้เพิ่งเสก็ตเสร็จ เดี๋ยวจะลงสีล่ะครับ จะเสร็จเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

จริงๆมีอยู่ภาพนึงที่เราเคยวาดนู๋ไซแอนแบบจริงๆจังๆ วาดไว้ตอนต้นปี 2007


แต่อย่างที่เห็น มีแค่ครึ่งตัว...

หน้าด้าน

สุดหล่อไม่เคยตาย
แถมสาวหนึ่งภาพด้วย = ='
สาวป่าวหว่า = ='''

= = คอมเม้นภาษาอะไรน่ะนั่น

= = คอมเม้นภาษาอะไรน่ะนั่น...

ไม่รู้ล่ะ เหอๆ ยังมีอีกๆ





ฝึกๆๆๆๆๆๆ

สุดหล่อ

สุดหล่อมาแล้ว

...

ลองผิดลองถูก
กะสีเนื้อ

อย่าหาว่ามือตกนะ

สามสี่วันที่ผ่านมา
ไม่ได้วาดอย่างอื่นเลย
นอกจากฉาก = ='

^^'

นู๋น้อย เรดคลอเดียร์ วาดไปวาดมากลายเป็นโลลิไปแล้ว แว้ก

Milan!!!!

ปิปโป้!!!!!! ปิปโป้ อินซากี้!!!!!!!
GOALLLLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!
MILAN CHAMPION!!!!!!!!!!!!!

สะใจๆๆ หงส์โดนโค่น

อะไรล่ะเนี่ย

อืม อย่างแรกคือเรารู้สึกดีขึ้นมากแล้ว เมื่อคืนถึงกับเผลอหลับไปทันที แต่ตื่นมาก็รู้สึกดีแล้ว

แต่อย่างที่สองมันคือที่เราฝันตอนนอนนี่ซิ = =''
อืมมม พยายามรวบรวมที่จำใจความได้...

/โรงเรียนเก่าเรา/สะพาน/ห้องพัก/ลูกแมวกัดเจ็บ/แมวประหลาดอีกตัวหัวเล็กกินเนื้อคน/แวมไพร์สาว
/ซึ่งเธอฮอตมาก น่าจูบๆๆ แต่เธอเป็นแวมไพร์ แต่รู้สึกว่าเราต้องเจอเธอตลอด แต่ทำไมล่่ะ(Guardian?)
/แวมไพร์ผู้ชายอีกคน พยายามดูดเลือดเรา/เหตุเกิดในห้องนักบิน/แวมไพร์สองตัวสู้กัน/ฝ่ายหญิงชนะ(โอเย่)
/ย้ายห้องพัก/ลูกแมวป่วย/เอาไปรักษา/ได้เพื่อนแท้มาสองคนจากเหตุการณ์ห้องนักบิน/แต่ใครหว่า?/แวมไพร์?

ฝันบ้าอะไรว้าาาาาาา
แต่หนุกดี โดยเฉพาะเจ๊แวมไพร์นั่น ทำให้นี่เป็นเหมือนฝันดีมากกว่า
แต่ลูกแมวมันกัดเจ็บจริงๆ (ฝันนะนั่น)

หนักกว่าเดิมอีก

โอยยยยย หนักหัวจัง อาการมันแย่ลงไปอีกแฮะเนี่ย

มึนๆ

วันสองวันที่ผ่าน รู้สึกมึนๆ เหมือนจะไปทางเมามากกว่า
เหมือนไข้ขึ้น แถมปวดหัว

นอนก็น้อย อากาศก็แปรปรวน งานก็ต้องทำ

เล่นวินนิ่วเกือบแพ้เลยเรา(แต่ก็พลิกชนะได้โ้ว้ย 4-3)

อาาา ประเด็นคือมึน(เมา?)

จบ

อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค

อ๊าคคคค Starcraft2 ประกาศแล้วโ้ว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

โอโนว ฝันเป็นจริง มันเกิดอะไรขึ้น นี่คือความจริงใช่มั้ย

อ็าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค

ชีวิตนี้มีคุณค่า ชีวิตนี้ห้ามตาย
จนกว่้าจะได้เล่น Starcraft2

http://www.starcraft2.com/

ติดลมสาวน้อย

ติดลมวาดสาวน้อย งานนี้วาดนานหน่อย อิอิ ไม่ค่อยถนัดงานไสตล์ลวดลายตบแต่งเท่าไหร่
นั่งมั่วอยู่นานเหมือนกัน

็How to be consistent?

ถ้าหากว่าเราสามารถวาดงานได้อย่างต่อเนื่องก็ดีซิ อยากทำตัวเป็นเครื่องจักรวาดภาพได้
แต่ให้ตายซิ ทุกครั้งที่วาดเสร็จมันก็อยากจะพักอ่ะนะ แต่ก็ทำให้คิดว่า 'นี่เรามาเสียเวลาอะไรอยู่เนี่ย'
พอมานั่งอยากที่จะวาดต่อ บางทีอารมณ์มันก็ไม่มา

ทั้งๆที่จริงๆแล้ว สิ่งที่เราต้องทำก็คือลงมือตวัดวาดไปซักสองสามเส้น แล้วเดี๋ยวมันก็จะติดเครื่องเอง
แต่อย่างที่เค้าว่าแหละ ก้าวแรกมันยากที่สุด แล้วมันก็ยากจริงๆ

แทบทุกครั้งเรารู้สึกว่าการที่จะลงมือเริ่มวาดภาพเนี่ย มันเป็นความเครียดอย่างสุดแสน
เหมือนเราแบกโลกไว้ทั้งใบ(เวอร์ไปป่าว) แต่มันช่างยากจริงๆ

เมื่อใดที่เราได้วาดไป แล้วปล่อยให้จิตใจลอยไปกับการขีดเขียนภาพ
จู่ๆมันก็กลายเป็นว่า 'เนี่ยแหละ คือความสุขที่สุด ไม่มีอะไรหย่อนใจให้เราไปได้มากกว่านี้แล้ว'
เล่นเกมส์ซักเท่าไหร่ ดูบอล เล่นเนต ทำนู่นทำนี่แค่ไหน ก็สู้การวาดภาพไม่ได้
เกมส์มีวันจบ หนังมีวันจบ ปาร์ตี้มีวันเลิกลา

แต่สำหรับผมแล้ว การวาดรูปไม่เคยมีคำว่าจบ

มันเหมือนว่า การทำอย่างอื่นเป็นเหมือนแค่ข้ออ้าง ข้อแก้ตัว เหมือนว่ามันไม่ใช่วิญญาณของเรา
เมื่อเราวาดรูป เมื่อนั้นเราได้พบจุดประสงค์ของตนเอง เหมือนว่าทำไมหัวใจเรายังเต้นอยู่

แต่กระนั้น ก้าวแรกก็เป็นสิ่งที่ยากที่สุดจริงๆ...

http://en.wikipedia.org/wiki/Procrastination
I think I am this shit

เปงไงล่ะมึง

ก๊ากกกกกกกก แมนยูแพ้โว้ยยยยยยยยยย
สมน้ำหน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไม่ได้ดีใจแบบนี้มานานแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย
เทพนักหรอ เจอหมาบ้าเข้าไปหน่อยเป็นไง

วู้หู